DESTAN

DESTANpostal

Bin bir hileyle aramıza girmiş hain

Kuzu postu giymiş, kurt misalin

Düşmanı kendine dost seçmiş zalim

Demez mi  insan, nedir bu halim

 

Plan yapmış kendince kusursuz

Toplamış kendi gibi bir kaç şuursuz

Çıktığı yolu sanıyor  kutlu bir sefer

Karşında duruyor Çanakkale’den nefer

 

Barut kokusuyla başladı  sancılı bir gece

Bayrağı kapan koştu coşkulu, kutlu cenge

Boyandı Marmara ışıltılı kırmızı renge

Tan ağarmadan çok şükür, kuruldu denge

 

Yaktığın ateş mumdu, çabuk söndü

Bu millet geçmişte de çok soysuz gördü

Ölüleri kefensizdi, çoğunu diri gömdü

Zaferleri arşa ilmek ilmek ördü

 

 

Vatan sevgisi damarda akan kandır

Damla düşse  toprağa durmaz şahlanır

Malazgirt, Çanakkale, 15 Temmuz

Bizde zaferler tarihe destan diye yazılır

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pınar

Pınarmm

Koy valize üç beş anı

Dillerde dolanır gurbet şanı

Yeşil vadi, kızılırmak

Hani nerede bizim, eski toprak

 

Ne soğuk suyu akan pınar kaldı

Ne sevdalıların buluştuğu çeşme

Gurbete yolum düştü

El vurupta yaralarımı deşme

 

Ninniler susmuş, ağıtlar konuşur

Sanma gurbet ana olur bizi avutur

Viran olmuş gitmeyeli bizim bağlar

Yükünü almışta gitmiş görmeyeli beyler

 

Aşıklar durmaz söyler lafı

Sarmış yüreği gurbet gamı

Ay geçer yıl geçer bitmez ağu

Yeşil kundakta dönüyor giden yolcu

 

 

11.04.2017