Yetim
yetimdik kapıyı çalan yoktu
sırtımıza yumruklarıyla vuran çoktu
aç mısın,tok musun,
var mısın,yok musun
bakardır duvarları rutubetli
merdiven atlı evimizden
şehrin sıcak ışıklar yanan evlerine
baktıkça boğulurduk hüzünden
komşu çocukları babaları gelince
sevinçten coşarlardı
ben kardeşimin kulaklarını tıkardım
duymasın diye, çığlık atardım
annem, canım annem
derisi yüzülürdü,ellerin bulaşıklarını yıkamaktan
ne saçımı tarardı,ne üstümü ütülerdi
okuldakiler arkamdan gülerdi
üç kuruşluk adamlar beş kuruş yardım eder
havalana havalana gezerdi
hiç sormazlardı bu halin neydi
göz yaşlarımı kollarım silerdi (DS)
Bir yanıt yazın