Pınar

Koy valize üç beş anı
Dillerde dolanır gurbet şanı
Yeşil vadi, kızılırmak
Hani nerede bizim, eski toprak

Ne soğuk suyu akan pınar kaldı
Ne sevdalıların buluştuğu çeşme
Gurbete yolum düştü
El vurupta yaralarımı deşme

Ninniler susmuş, ağıtlar konuşur
Sanma gurbet ana olur bizi avutur
Viran olmuş gitmeyeli bizim bağlar
Yükünü almışta gitmiş görmeyeli beyler

Aşıklar durmaz söyler lafı
Sarmış yüreği gurbet gamı
Ay geçer yıl geçer bitmez ağu
Yeşil kundakta dönüyor giden yolcu

Beklerken güneşli baharı
Esen ayaz döker çiçeklerini
Kurur ufuktaki hayalin
Kalmaz gönülde mecalin❤

Döktüğün hüzündür belki de
Elindeki tohumu var eden
Tohumun çilesidir dalı var eden
Dalın sancısıdır çiçeği var eden
Çiçeğin ölümü​dür çağlayı var eden
Çağlanın kemalidir meyveyi bal eden💖

Gölgende yaşat vatansız masumları
Üstlerine örtü ol ,göz yaşlarına mendil
Kanımla yıkansın rengin
Dünya da yok şanlı bayrağım dengin

Naaşıma kefen ol,başıma duvak
Seni indireni kessin kör bıçak
Kanımla yıkansın rengin
Dünya da yok şanlı bayrağım dengin
.

Bir savaş sarmış dünyayı
Kazananların​ dâhi kaybettiği​
Bir matem sarmış dünyayı
Ölenlerin dahi ölüme ağladığı ❤

Masumlar meleklerle yol alırken
Katiller kızıl kadehler içindeler
Yüreğimin feryadı arşa tırmanırken
Kollarım kırık ellerim kalkmıyor duaya

Bana mutluluktan bahset anne
En çok kime,neye benziyor,
Sessiz gecelerde nerde geziyor
Parlak günlerde kimi sarıyor
Yağmurla eriyip toprağa mı karışıyor
Rüzgarlarda pervasızca mı savruluyor
Bana mutluluktan bahset anne
En çok kimler mutlu oluyor
Bize hep neden mutsuzluk kalıyor 💜

Aklından ne varsa geçen
Dök gitsin akan suya
Kimseye açma içindekini
Yarın saçar dilindekini
Dinlemezssin altın öğüdü
Vurursun kafaya, görürsün gününü
😲😇

Belki sekiz on yaşlarında
Hasretin en başlarda
Bir çocuk yaşardı
Kimsenin görmediği duymadığı
Dağ başlarında