Küçük Hediyeler
Sokakta yürürken mikrofon uzatıp “ülkeni seviyor musun ?”diye kime soru sorsanız ,uzun uzun vatan sevgisini size anlatacağından eminim. Arada sıkıntılardan da dem vuranlar olacaktır.
Bir süre önce bir işletmede bulunmuştum. Yapacağım işlem uzun sürecek olduğu için bir koltukta beklemeye başladım. Birşeyler okuyup ,ikram edilen çayı yudumluyordum.
Kapıdan içeriye bir aile geldi.Karı koca ve 5 yaşlarında minik bir prenses yüzleri gülerek işletme sahibi ile tokalaşıp koltuga oturdular. İşletme sahibini tanıdıklarını konuşmalarından anlaşılıyordu. Bende ister istemez onların sohbetlerine kulak misafiri oluyordum zaten başka bir şansım da yoktu.Adam Türk eşi Alman vatandaşı idi. Adam Türkiye de iş yeri açmak istediklerini ama birçok prosedür olduğundan dert yanıyordu. Karısı da bir iki damla gözyaşı döktü. İşletme sahibi kadını teselli etmeye başladı. Türkiye de işlerin para ile yürüdüğünü , Almanya gibi prosedürlerin fazla öneminin olmadığını , çeşitli kişilerin diplomalarının kiralanabilir olduğunu, küçük hediyeler ile kişilerin ikna edilebilirliğinden bahsediyordu. Kadın bu açıklamalardan sonra kendine geldi ve yüzü gülmeye başladı.
Konuşmaya gelince mangalda kül bırakmayanlar ,menfaat söz konusu olduğunda gerçek kimliğini nasıl da ortaya koymuştu. Canım ülkem küçük bir hediye nasıl da paketine sığdırılmıştı.
Şimdi size soruyorum !
Burada suç yönetim de mi?denetimde mi? kişilerde mi?.

Yıllar önce bir abi anlatmıştı.
Eşi ile trafikte giderken yanlarından lüks bir araba geçiyormuş. Kendi arabası da iki koltuklu arkası da eşya taşımak için küçük bagajlı bir araç. Eşine sormuş o araba mı güzel bizimki mi diye ? Eşi,tabi ki lüks araba.Bindiğimiz araba her an yolda kalacak gibi demiş. Abi de dönmüş eşine demiş ki ; bizim arabamız o lüks araçtan daha güzel çünkü için de biz varız….
Hayatta dinlediğimiz küçük anekdotlar kulağımıza takılan sıralı küpeler gibi oluyor. Sahip olduğumuz ne varsa aslında bizim için en değerli şeydir. Ama bunun değerini maalesef ki elimizden gidince fark ediyoruz.❤❤
.

Bir bardak su içmek için mutfağa gittiniz.
Tam bardağı aldım derken elinizden kayıp yere düştü ve paramparça oldu. Anneniz ” kırılsın ,canın sağolsun” diyerek içinizde ferahlatıcı bir etki yaptı…
Hayatta yanlışlıklar mutlaka olur, bazen sözle bazen davranışla. Bu da bizim insanı bir özelliğimizdir. Ne var ki yanlış yaptığımızda kabullenmek yerine ısrarla devam ettirmenin nihayetinde yaptırımı hak ediyoruz demektir.
İşini önemseyen bir doktorun yanlış iğne sonucu öldürdüğü hastasına “pardon yanlışlıkla oldu” demesi mümkün olabilir mi peki?
Yada kibriti ateşleyip ormana atan “aa yanlışlıkla oldu” deyip tüm ormanın kül olmasına neden olan şahısa masum diyebilir miyiz?

Israrla yapmaya devam ettiğiniz yanlışlıklar belki adli bir vakaya dönüşmez ama İlahi Adalet illaki yerini bulur….❤ .
Trafik ışıkları bozuk olsa da kırmızıda durman gerektiğini asla unutma!
Sonra dönüşü olmayan hüzünlere hapsolursunuz…