Yaşadığımız olaylara ne kadar duygu yüklersek o kadar hafızaya kazınıyor. Aslında yatınca sabaha gözlerimizi açıp açmayacağımız belli olmayan, dünyaya olaylarına gereğinden fazla duygu yüklemek gereksiz . İnsan bu mantıklı planlamaları yaşarken düşünüyor olsa daha da pozitif ve mutlu olur. İnsan en büyük çabayı kendiyle vermeli, güzel şeyler düşünüp , mükemmel olmasa bile mükemmele yakını üretmelidir. Tırtıl dahi kendi ördüğü kozadan kelebek olarak çıkarken ,biz niye duruyoruz. Hadi başlayalım mı?… ❤
Bir cevap yazın