Seninle başladığı​m hayata
Sensiz devam etmek zorundayım anneciğim
Sabahları acımasız saat sesiyle uyanıyorum
Kadife sesin duyulmuyor anneciğim
Bir kuru ekmeği soğuk süte bandırıyorum
Boğazıma düğümleniyor yutamıyorum anneciğim
Saçlarımı ören yok kesmek zorundayım​ anneciğim
Artık anahtarım var kapıyı kendim açıyorum
Ben büyüdüm yemek yapıyorum
Çamaşırları kulaklarından asıyorum anneciğim
Akşamları bir çay koyup yıldızlara bakıyorum
Boynuma senden kalan inciyi takıyorum
Dönmeyeceğini bilsemde , yollarına bakıyorum anneciğim…❤.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

37 − = 30