İstanbul ‘ a İhanetSen evliyalar şehri İstanbul
Sen ki insanlığa açılan kapı
Nerede hanım efendilerin ,beyfendilerin
Nerede padişahların ,sultanların
Laleler açarken tepelerinde
Martılar uçardı eteklerinde
Denizin hayat verirdi insana
Taşında toprağındaydı bereket
Benin eserim,senin bu halin
Denizin pis,yolların kusmuk
Kokun küf ,nem,beton
Ah istanbul ah,
Benim insanlığım bu kadar
İçtiğim göze kurur,tuttuğum dallar çürür
Seni bu kadar yormamalıydım,
Sana bu kadar hor bakmamalıydım
…..
Bir yanıt yazın