Ülkemizin kapanmayan yarası olan teröre çözüm neden bulunamıyor?Sokağa çıktığımız da bir çöp konteyneri,toplu taşıma araçları,meydanlar,toplu hareket edilen mekanlar,şüpeli kutular,garip görünüşlü kişiler bize her an bir terör olayı ile karşılaşabileceğimizin korkusunu veriyor artık.

Büyük felaketler de (marmara depremi)bir oluruz yardımlar yağdırırıp,kimsesizlerin,kimsesi olmaya çalışırız.Küçük kaplara su koyup küçücük hayvanlara su,yemek veririz…Merhametli insana ne oluyor da,vahşi hayvanların bile kendinden güçsüz hayvana yapmadığı vahşeti, insan insana yapıyor.İnsan neden bu kadar merhametsiz,zalim oluyor.Ya buna biz sebep oluyorsak?

Atalar dünyayı parsellemiş ve mirasları sadece evin büyük oğluna bırakmış.Mirasın hükmünü sürenlerin sorunu yok.Günden güne artan lüks tüketimlerimizi insanların gözüne sokarak haset,kıskançlık,kin ve nefreti çoğalıyor olabilir miyiz?.Kimileri yokluk içinde uyurken .Terör olmasaydı deniliyor.Ama bunun sorumlusunu kimse merak etmiyor.Varlıkla yokluk arasında denge nedense hiçbir şekilde sağlanamıyor.Fakir olan”olsam da olur olmasam da” diye düşünüyor.,”miras yiyenler hiç ölmesem” in kaygını yaşıyor.

Kameralar önün de karısını öldüren adama, devlet öldür dememiştir,cezasını devlet verir.Adalet sağlarken vatandaş kimliğine bakılır,statüsüne,malına vb bakılmaz.Adaleti devlet sağlar,terörü devlet oluşturmaz.Ülke bir eve benzer, evi ateşe verirsek, yangından ayırım yapmasını bekleyemeğiz.Ülkemize sahip çıkalım…Hayatımız bir deve kuşunun hayatına benzemesin.Sorunlara çözüm olamayabiliriz ama sorunun bir parçası da olunmamalıyız.İslamın zekat konusuna ehemmiyet vermeli,iyilik yapmakta yarışmalıyız.

Örnek şahsiyet olup,örnek şahsiyet yetiştirmeye gayret göstermeliyiz.